İnsanın ilk sosyalleştiği yer ailesidir ve bu sosyalleşme süreci çocuk gelişimini pek çok açıdan şekillendirmektedir. Özellikle ergenlik çağında diyet yapan genç kızların bu davranışları ilk olarak annelerinden öğrendikleri görülmektedir. Sonrasında da yine anne yada abla modellenerek devamlılık gelmektedir.

Bireylerin sosyal ve fiziksel çevrelerindeki yetersizliklerin erişkinlikteki obezite ile bağlantılı olduğu düşünülmektedir. Yapılan bir çalışma ebeveynlerinden yeterli destek alamayan çocukların erişkinlikte diğer çocuklara nazaran yedi kat daha fazla obezite riski altında olduğunu göstermektedir. Bu bağlamda olumsuz beden algısına sahip genç kızların daha zayıf aile ilişkileri bildirdikleri dikkati çekmektedir.

Aile içinde başlayan zayıf ilişkiler neticesinde çocuk yalnızlaşmakta ve yeterli sosyal iletişimi sağlayamadığı için bir sonraki aşama olan sosyal hayata atılma sürecine eksik geçiş yapmaktadır. Bu da yeterli donanıma sahip olmayan bu çocukların diğer yaşıtlarına nazaran daha fazla problemle karşılaşmaları ve zarar görmeleri anlamına gelmektedir.

Sonuç olarak şunu söyleyebiliriz ki kilolu olma halinin altında yatan bir çok nedene bakılarak çözüm asla sadece kalıplaşmış diyet listeleri yada az ye zayıfla gibi kavramlarla sınırlı tutulamaz. Zayıflama hedefi çok yönlü bir süreç olup özellikle kalıcı zayıflama ve sağlıklı zayıflama gibi hedefler derin anlamları ifade ederek kişinin yaşamında değişiklikler yapması gerektiğini bizlere göstermektedir.