Dehan İrem Yavuz

Çünkü "KENDİ DOĞRULARIM!" vardı

Herkese merhaba, aranızda beni tanıyanlarınız olduğu gibi tanımayanlarınız da vardır. Yusuf Hocayı yaklaşık dört yıldır, kampıysa 2 yıldır tanıyorum. Buraya 2017 yılından beri gidip geliyorum, size bu süreçten bahsetmek istiyorum. En çok merak ettiğiniz şey kiloyla ilgilidir çünkü hepimizin kilo problemi var ama ben daha çok kampın bana kattığı şeylerden bahsetmek istiyorum. Kampın bana kattığı en güzel ve en iyi şey Yusuf Aygüney ve onun bana kattığı en güzel şeyse BESYO.

Ben sürekli Ygs bin olsun diğer sınavların olsun birinci oturumlarına girip çıkıyordum çünkü ne okusam ne yapsam hiçbir şekilde bilmiyordum. Bu sene tekrardan buraya geldiğimde fark ettim ki ben kendime bir şeyler katmaya çalışıyorum, en iyisine ilerlemeye çalışıyorum, kısacası Yusuf Hoca gibi en iyisini başarmaya çalışan biri olmak istiyorum. Hayatımda sporu en üst noktada tutmak istiyorum ve insanların gıpta ettiği bir insan olmak istiyorum bir nevi Merve Hocam gibi. Buradaki insanlar benim için çok değerliler çünkü hepsi bana ayrı ayrı bir şeyler kattılar, hepsi ailem oldular. Kamptan daha çok ikinci evim. Buraya gelince içimdeki huzuru, güzelliği tarif edemem, en çok bunlardan bahsetmek istiyorum size. Çünkü kilo elbette bu kampta veriliyor gördüğünüz üzere. Şöyle söylemek istiyorum, Yusuf Hocanın, Merve Hocanın, Serkan Hocanın hakkını hiçbir şekilde ödeyemeyeceğimi düşünüyorum çünkü benim sadece bedenimi değiştirmediler, burda aynı zamanda beni de değiştirdiler, beni kendim yaptılar. Beni kendim olmaya daha çok ittiler, hep arkamda oldular. Eskiden annem, babam, ablam, hocam kim olursa olsun beni eleştirdiğinde, kötü bir yanımı söylediğinde “Ben öyle değilim!” Kafasında bir nevi kuruyordum, “KENDİ DOĞRULARIM!” vardı çünkü, en iyi böyle tarif edebilirim kendimi. Bir şeyi kabul etmezdim, nasıl desem bir hareketi yanlış yapayım “Hayır bu böyle yapılıyor” derdim.

Bunun haricinde buradaki sürecimde çok iyi dostluklarım oldu. Ben gerçekten BESYO okuyacağım için çok fazla mutluyum. Çünkü bu benim hayatımda bir kırılma noktası bence. Şöyle söyleyeyim bunun öncesinde tembeldim, sürekli yemek yemeği düşünüyordum ve spor sadece kampta olan süreçte hayatımda vardı. Aslında İşletme okumayı düşünüyordum, hayatımda böyle bir sürece gireceğimi hiç düşünmemiştim ama şu andan itibaren sadece kendi hayatıma bir şeyler katmayacağım, ileriki süreçlerde başkalarının hayatına da bir şeyler katabileceğimi düşünüyorum. Çünkü bu süreci yaşadım, benim gibi olacak bir çok insanla karşılaşacağımı düşünüyorum gelecekte ve onlara yardım edebileceğimi düşünüyorum, bu yüzden çok ayrı mutluyum.

Kamptam çıkacağım için çok hüzünlüyüm o yüzden cümlelerimi toparlayamıyorum. Ben herkesin bu süreci yaşamasını, herkesin hayallerine kavuşmasını isterim. Herkesin ikinci bir aileye sahip olmasını isterim çünkü Yaşam Boyu Form Kampı sadece zayıflamak için gelinen bir yer değil, burası ikinci bir AİLE!

Yorum Yazın